Als het op het "praisen" van de "Lord" aankomt zijn ze in de States niet voor één gat te vangen. Zo kregen we met "Holy Waters" van Donna Ulisse een puur gospelalbum in ware bluegrasstijl toegestopt, een combinatie die voor ons in West-Europa allicht toch wel wat minder voor de hand ligt.

Donna Ulisse is hiermee aan haar derde cd toe. Na het countryalbum "Trouble At The Door" ging ze in 2007 met "When I Look Back" resoluut het bluegrasspad op en dat bewandelt ze dus vandaag nog steeds. Sinds een paar jaar heeft ze met "The Poor Mountain Boys", waarvan ook haar echtgenoot deel uitmaakt, haar eigen band en het zijn dan ook deze jongens die haar op "Holy Waters" terzijde staan, echtgenoot in kwestie (Rick Stanley) hier en daar als backing vocal.

Dat Donna Ulisse op één of andere dag tot de "Lord" ging komen is niet zo onverwacht, ze begon haar zangcarriere met haar moeder in de kerken van Virginia.
Op deze cd staat één cover, "WhoWill Sing For Me" van Carter Stanley, al de andere nummers werden werden door Donna Ulisse zelf geschreven. Het intimistische "My Jezus", de afsluiter van de cd is wat ons betreft het hoogtepunt op dat gebied.

De boodschap op deze cd laten we verder voor wat ze is en voor wie er open voor staat. Opvallend is dat het geloof in de States veel meer dan in onze contreien ook vandaag nog diepgeworteld is in de testamentische traditie, een beetje de zaken waarin ook onze grootouders of onze ouders, als ze al wat leeftijd hebben, geloofden.
Muzikaal luistert "Holy Waters" aangenaam weg, het is bluegrass op hoog niveau met druk gefiddle, gebanjo en gemandolin en het vrolijke en huppelende dat nu eenmaal bluegrass maakt tot wat het is.

Donna Ulisse zelf heeft een aangename stem, zonder dat scherpe dat sommige countryzangeressen wel eens kenmerkt.

Voor de rest is deze "soul journey", zoals Ulisse "Holy Waters" noemt, voer voor de liefhebbers en dat zullen er in onze streken helaas geen tienduizenden zijn vrees ik. ROLA